Tot in de zeventiende eeuw werden de mensen begraven in en rond de kerk, midden in de stad of het dorp.
Het begraven in de kerk gebeurde niet altijd zorgvuldig. Geruimd werd er niet,
dus de kerken raakten overvol. Door het herhaald oplichten van de stenen
verzakte de vloer en sloten niet alle grafstenen even goed meer aan. Het gevolg
was dat in de kerken soms een doordringende stank
hing. Hier komt ook de uitdrukking "Een rijke stinkerd" vandaan. Mede omdat er epidemieën zoals de pest in Spanje heersten werd het
steeds onhygiënischer in en rond de kerken.
Toen
er tegen het einde van de achttiende eeuw meer inzicht kwam in het belang van
een goede hygiëne gingen er steeds meer stemmen op om het
begraven in kerken te verbieden en de begraafplaatsen buiten de stad te
verplaatsen.
In Spanje werd in 1773 met de wet van 1ª, tít. iii, lib. i de ley Novísima bepaald dat er niet meer in de kerk mocht begraven worden.
In Spanje werd in 1773 met de wet van 1ª, tít. iii, lib. i de ley Novísima bepaald dat er niet meer in de kerk mocht begraven worden.
In verschillende wetten, tot in 1804, werden een aantal maatregelen genomen om de bouw van begraafplaatsen buiten de steden en dorpen te verwezenlijken. Ook de begraafplaatsen rond de kerk (hiervan de naam "kerkhof") werden op termijn opgeruimd
In Spanje worden de doden niet in de grond begraven zoals in België en Nederland maar de kist wordt in een nis geschoven in een muur op de plaatselijke begraafplaats. De nissen worden meestal niet gekocht maar gehuurd van de gemeente waartoe de begraafplaats behoort. Als de huur niet betaald wordt, dan worden de overblijfselen na enige tijd verwijderd en binnen de begraafplaats in een algemeen graf geplaatst. Daardoor komt er een nis vrij voor een volgende overledene wiens familie wel betaalt. Rijke familes kopen meestal een stuk grond op de begraafplaats en laten daar een kleine kapel op bouwen waarin ze hun dode familieleden kunnen begraven. Op de dag van de begrafenis zelf wordt de kist met een heftruk in de bestemde nis geschoven en deze nis wordt gelijk dichtgemetseld en voorzien van een naamplaat.
Op internet vond ik een interessant artikel over de regeling van een begrafenis in Spanje. Klik HIER
In Spanje worden de doden niet in de grond begraven zoals in België en Nederland maar de kist wordt in een nis geschoven in een muur op de plaatselijke begraafplaats. De nissen worden meestal niet gekocht maar gehuurd van de gemeente waartoe de begraafplaats behoort. Als de huur niet betaald wordt, dan worden de overblijfselen na enige tijd verwijderd en binnen de begraafplaats in een algemeen graf geplaatst. Daardoor komt er een nis vrij voor een volgende overledene wiens familie wel betaalt. Rijke familes kopen meestal een stuk grond op de begraafplaats en laten daar een kleine kapel op bouwen waarin ze hun dode familieleden kunnen begraven. Op de dag van de begrafenis zelf wordt de kist met een heftruk in de bestemde nis geschoven en deze nis wordt gelijk dichtgemetseld en voorzien van een naamplaat.
Op internet vond ik een interessant artikel over de regeling van een begrafenis in Spanje. Klik HIER