Deze morgen om zes uur begonnen de pelgrims zich klaar te maken, wij stonden dan ook maar om half zeven op na een nacht met piepende en krakende geluiden van de ijzeren bedden, ondanks dat hebben we toch goed geslapen.
Om half acht zijn we dan vertrokken er was geen mist maar het was nog wel donker zo konden we nog leuke foto’s maken van de verlichte brug. Weer zonder ontbijt aan onze steile klim begonnen, we dachten dat we ergens nog wel een barretje zouden tegenkomen maar helaas alles was nog gesloten. Een aardige dame vertelde ons dat als je helemaal boven was en even van het Camino pad afging er op de carretera wel een barretje was, daar hebben we een goed ontbijt gehad en konden we onze weg weer vervolgen. In het barretje kwamen we weer de Italiaan, de Nieuw Zeelandse en een Nederlander tegen die daar ook een ontbijtje hebben genomen.
Onze weg was weer met klimmen en dalen, maar toch heel mooi, vaak door de bossen wat heerlijk naar eucalyptus rook. Uit eucalyptus wordt aromatische olie gewonnen, die eucalyptol bevat. De olie wordt uit de bladeren gehaald en wordt gebruikt voor inhalatie bij verkoudheid om de luchtwegen vrij te maken. Vooral bij temperaturen van meer dan 30 °C is deze olie erg brandbaar en vaak de oorzaak van hevige bosbranden. Ook onderweg weer de koelboxen met drinken voor de pelgrims. (Wat wordt er toch goed voor de pelgrims gezorgd). Na ongeveer 10 km kwam het dorpje Miño in zicht een plaatsje aan zee. We zagen een terrasje en dronken er wat kouds en kregen er een Tappa (pasta met zeevruchten) bij. Na 13 km kwamen we dan bij de Albergue van Miño aan waar we deze nacht voor zes euro kunnen slapen. We waren de eersten het is hier rustig er kwamen nog drie Duitse meisjes aan die ook afgelopen nacht in dezelfde Alberque hebben geslapen. We zijn nog even naar het strand geweest, zie foto. Nu doen we rustig aan vanavond, we gaan niet dansen, want morgen moeten we er weer tegen aan.
Verslag van Linda