3 oktober 2018

9 oktober Dia de la Comunitat Valenciana - Himno de la Comunidad Valenciana op het plein van Hondon de las Nieves

Op 9 oktober om 11 uur vieren we de "Dia de la Comunitat Valenciana" in Hondón de las Nieves op het pleintje met het zingen van de Hymne van Valencia in bijzijn van de vertegenwoordigers van het dorp en de eredames.
Nadien voorstelling Cuina Fondonera in de aula de culture.
Om 18 uur kindertheater in de aula. 

De "Himne de València" is het officiële volkslied van de autonome gemeenschap Valencia. Het lied werd gecomponeerd door Josep Serrano Simeón met teksten geschreven door Maximilia Thous i Orts voor de Regionale Tentoonstelling in Valencia in 1909. De muziek is gebaseerd op een zestien eeuwse hymne gewijd aan San Jorge die de patroonheilige van het Koninkrijk van Valencia was. Het werd goedgekeurd door de burgemeesters van Alicante, Castellón en Valencia in mei 1925 en het werd uitgeroepen als het officiële volkslied van de regio Valencia in 1981 met de goedkeuring van de Valenciaanse autonome gemeenschapEr is enige controverse over een aantal van de gebruikte woorden. Sommige woorden worden beschouwd als te pro-Spanje en een aantal sectoren van de gemeenschap dringen aan op een alternatieve melodie, de Muixeranga, om in plaats daarvan te worden goedgekeurd. De Muixeranga heeft geen teksten en is afkomstig van de stad Algemesí. Het officiële volkslied wordt op grote schaal gebruikt vooral tijdens vieringen en alle wedstrijden van het Valenciaanse autonome voetbalteam.Op 5 december 2008 werd een versie in Valenciaanse en het Spaans gezongen en opgenomen door Plácido Domingo met het Orquestra de la Comunitat Valenciana. Deze versie is een update van de opname door Francisco .


Per a ofrenar noves glòries a Espanya,
tots a una veu, germans vingau.
¡Ja en el taller i en el camp remoregen,
càntics d’amor, himnes de pau!.
¡Pas a la Regió
que avança en marcha triomfal!
Per a Tú la vega envia
la riquessa que atresora,
i es la veu de l’aigua càntic d’alegria
acordat al ritme de guitarra mora.
Paladins de l’Art t’ofrenen
ses victòries gegantines,
i als teus peus, Sultana tons jardins estenen
un tapiç de murta (1) i de roses fines.
Brinden fruites daurades
els paradisos de les riberes,
pengen les arracades (2)
baix les arcades de les palmeres.
Sona la veu amada
i en potentíssim, vibrant ressó,
notes de nostra albada (3)
canten les glòries de la Regió.
Valencians: en peu alcem-se
que nostra veu
la llum salude
d’un sol novell.
Per a ofrenar noves glòries a Espanya,
tots a una veu, germans vingau.
¡Ja en el taller i en el camp remoregen,
càntics d’amor, himnes de pau!
¡Flamege en l’aire
nostra Senyera!
¡Glòria a la Patria!
¡Visca València!
¡Visca! ¡Visca! ¡Visca!