(Artikel verschenen in de Costakrant Vinalopo editie 8)
Met de Hogueras of Fogueres feesten in Alicante wordt de komst van de zomer met grote vreugdevuren gevierd.
Deze viering stamt uit de tijd dat de boeren van het land rond Alicante de langste dag van het jaar vierden voor het oogsten van de gewassen en de kortste nacht voor de vernietiging van het kwade. Deze traditie verspreidde zich al snel naar de stad Alicante, waarna de burgemeester opdracht gaf om een bericht naar de inwoners te sturen waarin werd gezegd: "... dat vreugdevuren niet op straat mogen worden aangestoken, laat staan dat er schoten of raketten mogen worden afgevuurd in de nacht van San Juan en tijdens de opeenvolgende nachten. Zij die geen gehoor aan dit bevel geven krijgen een boete van twintig tot honderd reales.”
Maar in 1881 vergat de secretaris van de stad deze verordening te publiceren. Daar profiteerden de inwoners van Alicante van en zij organiseerden grote straatfeesten waarin spelen en muziek centraal stonden.
De eerste ninots, kleine beelden, waarmee iemand werd bekritiseerd werden gemaakt. In 1928 vond in Alicante de eerste officiële viering plaats. Het stadsbestuur begreep dat dit spektakel het toerisme ten goede zou komen. Dat leidde in datzelfde jaar tot de organisatie van de eerste Fogueras van San Juan.
De laatste vreugdevuren in de periode van de Spaanse Burgeroorlog werden gevierd in 1936 en begonnen opnieuw in 1939 met het plaatsen van één enkel vreugdevuur. Vanaf 1940 zou het feest uitgroeien tot wat het nu is.
De Hogueras, papier-maché beelden welke staan opgesteld door de hele stad, trekken bezoekers uit heel Europa. Het feest duurt verscheidene dagen en heeft veel te bieden voor zowel jong als oud: muziek, dans, spectaculair vuurwerk, fanfares, bloemen offerandes voor de Virgin del Remedio, barracas of feesttenten met typische Hogueras gerechten en gekostumeerde optochten.
De papier-maché beelden, volledig gemaakt uit brandbare materialen, worden door de diverse wijken gebouwd op de pleinen en straten van de stad. De beelden geven op humoristische wijze de gang van zaken van het afgelopen jaar weer op cultureel en politiek vlak. Het zijn vaak enorme kunstwerken van soms wel dertig meter hoog. De winnaar van het vorige jaar mag het beeld bouwen op het stadsplein.
De feesten starten met indrukwekkende mascleta’s. De mascleta is een knalvuurwerk welke luide en ritmische geluiden maakt in tegenstelling tot het gewone vuurwerk. Dit soort vuurwerk, dankt zijn naam aan masclets, of rotjes. Deze zijn verbonden door een lont en vormen een lijn van knalvuurwerk. Masclets zijn meestal opgehangen aan draden boven de weg of plein.
In de nacht van 24 juni beëindigen de vuren in Alicante, die bekend staat als de crema, de feestelijkheden. Om middernacht wordt vanaf het kasteel van Santa Barbara een monumentale vuurwerk palm afgeschoten, dit is de start van de crema, het verbranden van de tientallen prachtige beelden in de stad. De meest spectaculaire verbranding kan je meemaken in de straten rond het stadsplein. Het verbranden van het beeld geeft een enorme hitte af zodat de brandweerlieden de muren van de omliggende huizen moeten natspuiten. Na het roepen van: “agua, agua, agua...” krijgt ook de toegestroomde mensenmassa de volle lading van de brandweerspuiten...
De volgende dagen kan je op de stranden van San Juan nog nagenieten van het vuurwerkfestival. Een groot aantal vuurwerkmakers strijden er onderling voor de overwinning van het mooiste vuurwerk.
Deze viering stamt uit de tijd dat de boeren van het land rond Alicante de langste dag van het jaar vierden voor het oogsten van de gewassen en de kortste nacht voor de vernietiging van het kwade. Deze traditie verspreidde zich al snel naar de stad Alicante, waarna de burgemeester opdracht gaf om een bericht naar de inwoners te sturen waarin werd gezegd: "... dat vreugdevuren niet op straat mogen worden aangestoken, laat staan dat er schoten of raketten mogen worden afgevuurd in de nacht van San Juan en tijdens de opeenvolgende nachten. Zij die geen gehoor aan dit bevel geven krijgen een boete van twintig tot honderd reales.”
Maar in 1881 vergat de secretaris van de stad deze verordening te publiceren. Daar profiteerden de inwoners van Alicante van en zij organiseerden grote straatfeesten waarin spelen en muziek centraal stonden.
De eerste ninots, kleine beelden, waarmee iemand werd bekritiseerd werden gemaakt. In 1928 vond in Alicante de eerste officiële viering plaats. Het stadsbestuur begreep dat dit spektakel het toerisme ten goede zou komen. Dat leidde in datzelfde jaar tot de organisatie van de eerste Fogueras van San Juan.
De laatste vreugdevuren in de periode van de Spaanse Burgeroorlog werden gevierd in 1936 en begonnen opnieuw in 1939 met het plaatsen van één enkel vreugdevuur. Vanaf 1940 zou het feest uitgroeien tot wat het nu is.
De Hogueras, papier-maché beelden welke staan opgesteld door de hele stad, trekken bezoekers uit heel Europa. Het feest duurt verscheidene dagen en heeft veel te bieden voor zowel jong als oud: muziek, dans, spectaculair vuurwerk, fanfares, bloemen offerandes voor de Virgin del Remedio, barracas of feesttenten met typische Hogueras gerechten en gekostumeerde optochten.
De papier-maché beelden, volledig gemaakt uit brandbare materialen, worden door de diverse wijken gebouwd op de pleinen en straten van de stad. De beelden geven op humoristische wijze de gang van zaken van het afgelopen jaar weer op cultureel en politiek vlak. Het zijn vaak enorme kunstwerken van soms wel dertig meter hoog. De winnaar van het vorige jaar mag het beeld bouwen op het stadsplein.
De feesten starten met indrukwekkende mascleta’s. De mascleta is een knalvuurwerk welke luide en ritmische geluiden maakt in tegenstelling tot het gewone vuurwerk. Dit soort vuurwerk, dankt zijn naam aan masclets, of rotjes. Deze zijn verbonden door een lont en vormen een lijn van knalvuurwerk. Masclets zijn meestal opgehangen aan draden boven de weg of plein.
In de nacht van 24 juni beëindigen de vuren in Alicante, die bekend staat als de crema, de feestelijkheden. Om middernacht wordt vanaf het kasteel van Santa Barbara een monumentale vuurwerk palm afgeschoten, dit is de start van de crema, het verbranden van de tientallen prachtige beelden in de stad. De meest spectaculaire verbranding kan je meemaken in de straten rond het stadsplein. Het verbranden van het beeld geeft een enorme hitte af zodat de brandweerlieden de muren van de omliggende huizen moeten natspuiten. Na het roepen van: “agua, agua, agua...” krijgt ook de toegestroomde mensenmassa de volle lading van de brandweerspuiten...
De volgende dagen kan je op de stranden van San Juan nog nagenieten van het vuurwerkfestival. Een groot aantal vuurwerkmakers strijden er onderling voor de overwinning van het mooiste vuurwerk.