Legende: het gelaat van de Moorse prins in de rots van Alicante

Een andere legende (klik hier voor het eerste verhaal) over het ontstaan van het gelaat in de rots van Alicante gaat als volgt:

In de burcht van Alicante,  nu het Castillo de Santa Barbara’, woonde een Moorse prins met zijn mooie dochter Zahara. De prinses was als jong meisje uitgehuwelijkt aan de Sultan van Damascus maar de mooie prinses was verliefd geworden op een Christen jongen.

Meermaals verbood de prins zijn dochter de omgang met deze Christen jongen maar hun liefde was zo sterk dat ze samen wilde vluchten.

De Christen werd echter door de soldaten van de Moorse prins gevangen genomen en ter dood veroordeeld. Hij kon slechts zijn leven redden als de volgende ochtend de tuinen van het kasteel bedekt waren met sneeuw, een zo goed als onmogelijk opdracht in het warme Spanje. Maar wonder boven wonder, de volgende ochtend lag er sneeuw in de tuinen van het kasteel.

Jammer genoeg koelde dit wonder niet de razernij van de Moorse prins, die zijn belofte brak en de Christen liet ophangen aan een toren van het kasteel boven de afgrond.

Toen zijn dochter Zahara het lichaam van haar geliefde levenloos zag bengelen, liep Zahara er heen, omhelsde haar geliefde en samen storten ze onder de ogen van de verdwaasde prins in de diepte.

Hierop pleegde de Moorse prins zelfmoord en gooide zich eveneens van de rots Benacantil in de diepte. Als bij wonder verscheen kort nadien zijn gelaat in de rots waar hij was afgesprongen. Op die manier blijft hij de mensen herinneren aan zijn woordbreuk en kunnen ze hem dagelijks bespotten zonder dat hij nog iemand kwaad kan doen.
Vandaag de dag  staat het gelaat in de rots bekend als de "Cara del Moro"


Overname artikel toegestaan mits bronvermelding.